Het was 'maar' een slip of the tongue
toen Guido van Woerkom zich liet ontvallen dat hij liever niet zag dat zijn vrouw zich
per taxi liet vervoeren. Mevrouw Van Woerkom zou wel eens besprongen
kunnen worden door een Marokkaanse chauffeur en dat wil hij niet, dat
wil Mevrouw niet. Dat willen u en ik trouwens ook niet en 'de'
Marokkaanse taxichauffeur al helemaal niet.
Van Woerkom heeft zijn excuses
aangeboden en zo verwonderlijk is het niet dat die excuses in genade
zijn aangenomen door de Tweede Kamer, die de man inmiddels heeft
benoemd tot Nationale Ombudsman. Een slip of the tongue, zeg … waar
hebben we het over? Dat diezelfde tong hoogstwaarschijnlijk
rechtstreeks in verbinding staat met hart en hersens, dat is een
futiliteit die slechts tot wegwuiven kan inspireren. In de politiek
moet men van ontkoppelen weten.
Wat mij betreft wordt Van Woerkom
voortaan dagelijks per taxi naar en van zijn werk vervoerd. Uiteraard
door chauffeurs van Marokkaanse afkomst die eigenlijk veel liever een
geheel andere baan hadden gehad, maar dankzij lieden met slippende
tongen niet eens een reactie krijgen op hun sollicitaties.
