Pagina's

donderdag 5 april 2012

Robert M en het ramptoerisme

Robert M - ' ... ophangen, castreren, doodschieten ... '

“Ze zouden die Robert M moeten ophangen, castreren, doodschieten, voor z'n ballen schoppen.”
“Er klopt iets niet aan de volgorde, buurman … Kun je me dat nader uitleggen? Het mag in je eigen woorden.”
“Ja, dat maakt toch niet uit … ze moesten hem, die vuile, vieze, gore … als het mijn kind was geweest.”
“Je gaat toch niet in herhalingen vervallen, hè buurman … Je lijkt Uitzending Gemist wel.”
Ramptoerisme, het blijft een schunnige bezigheid vooral omdat deze abjecte vorm van recreatie zich uitsluitend ontwikkelt als de aanleiding spectaculair is, met cijfers waar het Guiness Book of Records maar wat graag een extra editie aan zal wijden. Eén enkel kind in de eigen omgeving dat seksueel misbruikt wordt, daar zal de buurman (en zijn mede-toeristen zeggen het hem na) over kwijt willen 'dat het misschien aan het mokkeltje d'r eige leg' of dat het de schuld is van de moeder die haar man niet vaak genoeg ter wille is … Je zou maar een incest-leven hebben (een incestverleden bestaat niet, incest tekent levenslang) en plotseling, in alweer zo'n doorwaakte nacht, de vraag tot je door laten dringen “Waar waren al die mensen toen het met mij gebeurde, toen Pa mij … en Ma net deed alsof ik … ?”
(Mensen die het hardst schreeuwen om de doodstraf voor ontuchtplegers geven daarmee uiting aan hun woede. Maar die woede betreft in veel gevallen het feit dat de ontuchtpleger dát gedaan heeft waar de schreeuwlelijk alleen maar stiekem van durft te dromen. Zoiets zei ooit televisieprogramma-maker Wim Kayzer – de man had/heeft gelijk).

Geen opmerkingen: