Na die hersenbeschadiging lukt het mijn vriend Servaas Maturbongs niet om lang achtereen te praten, lukt het maar moeilijk om te lopen of om zijn geliefden te omarmen. Hoe graag zal hij vanuit zijn eigen woning naar zijn stervende moeder hebben willen marcheren, hoe graag had hij de breekbare Moeder nog één keer in de sterke armen van de Zoon willen koesteren. Hoe graag had hij vandaag haar Laatste Reis willen inluiden met gedichten en gezangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten