Pedagogisch hulpmiddel (ca 1964)
“Als je een gezicht begint te trekken wil ik je wel een reden geven om te mopperen, om kleinzerig te lopen snauwen, om met deuren te slaan.” Aan dat soort vormen van opvoedings-poëzie – daarbij indachtig die hand van mijn vader die al op het punt staat de broekriem los te gespen - houd ik me maar vast op momenten waarop ik er bij voorbaat al tegenop zie om na zes weken in het vaderland terug te keren naar dit land, dat zich neerlegt bij de vorming van een kabinet dat voor zijn voortbestaan afhankelijk is van de 'gedoogsteun', verleend door Moslim-haters. Wat nooit gedoogd had mogen worden, daar laat men zich door gedogen … Terug naar dit land dat zich (stompzinnig chauvinistische Molukkers voorop, die de Heilig Verklaarde Giovanni van Bronkhorst een goddelijke status toekennen) de strot aan stukken schreeuwt vanwege de prestaties van voetballers, maar dat onverschillig blijft tegenover de nabestaanden van hen die sneuvelden in Uruzgan. Hier valt een opmerkelijke parallel waar te nemen: In dit Prachtland houdt men niet van voetballen, wel van winnen. Men houdt alleen maar van idealistische beroepsmilitairen als die oorlog in Afghanistan gegarandeerd te winnen valt. Had de Lucht Mobiele Brigade het hoofd van Osama Bin Laden op sterk water naar de Coolsingel (sinds 'Pimmetje' de bakermat van massahysterie) mee kunnen voeren, dan hadden de nabestaanden mogen rekenen op een leven lang gratis gas & licht (“Wij Hollanders maken ons maar om twee dingen druk – laat de N.E.M ons per ster-spot weten – 1. Voetbal/winnen van de finale desnoods met moord en doodslag en 2. Onze Energierekening.”). Dit land, waar Molukkers applaus oogsten als ze zich niet neerleggen bij straatterreur, maar daar hard op reageren. Dit land, dit slaapverwekkende dorp, deze flat waar men de getrapten van de samenleving bijeengeveegd heeft … maar niet langer gezanikt, er is geen tijd voor kleinzerigheid. Er kunnen nog boeken worden geschreven, er kan nog theater worden gemaakt en er kan nog gezongen worden. Dat deden de gedetineerden in de Jappenkampen tenslotte ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten