Uit het Rijke Molukse leven
Zo'n avond is het. De stilte in huis brengt onrust met zich mee, ieder moment kan een kakofonie van stemmen uit alle hoeken van de kamer opklinken … “Als je straks terugkomt van Maluku zal november je in het gezicht striemen … hoe overleef je de winter, dat lange wachten op ondergesneeuwde treinen als je op weg gaat naar Geliefde in Nijmegen … zul je op de fiets nog steeds even de vaart inhouden als je de flat nadert en voor je uit ziet hoe de buurvrouw, komend vanuit de tegenovergestelde richting ook de portiek nadert … je hebt geen zin in praatjes over onderwerpen waar men het KNMI voor heeft uitgevonden. Geen zin in weer die opmerking dat haar hond je niets zal doen en maar hopen dat het beest dat ooit wel in de kop zal halen om het arme dier dan finaal de vernieling in te trappen, maar dat weet dat beest want beesten onder elkaar herkennen de moordlust in de blikken van de tegenstander, herkennen die geur van 'Jij dood of ik dood' … geen zin in een avond lang dat liedje in de kop van 'Kleine Dirkie had een hondje, door een auto overreden, met gebroken poot in 't straatgewoel gevonden. Met twee houtjes en een stukje van een ouwe gonjezak' … geen zin je minuten achtereen af te vragen wat een gonjezak nou eigenlijk is … Stemmen die lachend fluisteren dat je beter dood op het strand van Saparua kunt blijven dan ooit weer terug te keren naar dit land waar de gemoederen worden beziggehouden door de bezuinigingen op de kinderopvang, waar sprake is van ruim 100 meldingen van misbruik in de jeugdzorg, waar onterecht diploma's bij Hogeschool InHolland worden uitgereikt … Stemmen die je toezingen 'Ga nou maar lekker even naar Rudy M, die heeft een fles whisky klaarstaan.' …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten