Pagina's

maandag 6 september 2010

Minder dan vier weken


'Militairen op weg naar huis'


De magische grens is gepasseerd, het duurt geen vier weken meer voordat Garuda Vluchtnummer GA 089 van Amsterdam Airport met bestemming Jakarta zal opstijgen. Aan boord van het toestel de schrijver Frans L en zijn jongste zoon die, vergezeld van een camerateam op weg zullen gaan naar Porto op het Molukse eiland Saparua … Nu het geen vier weken meer duurt, nu de reis geboekt is, nu men met Geliefde bij de HEMA in Nijmegen een 'best wel aardige' zomerbroek heeft gekocht en bij V &D zomaar een alleraardigst colbertjasje voor maar € 29,00 heeft aangeschaft en nu men eigenlijk ook wel zin heeft om bij de ANWB een o zo handige knijpkat te kopen, nu heeft het geen zin meer om nog langer uitvluchten te verzinnen. Men gaat gewoon, men laat een 15-jarige dochter in Nederland achter die in die zes weken dat men weg is waarschijnlijk in evenzovele sloten plus 1 tegelijk zal lopen, maar het meisje kan zwemmen en het meisje staat ook nog eens discreet onder curatele van twee Enorme Broers, die desnoods het Lot te lijf gaan als Klein Zusje dat van hen verlangt. Men gaat en men zal bij aankomst in het Voorouderlijk Heiligdom genezen raken van het schuldgevoel dat men al jaren koestert tegenover de Vader die graag gezien had dat zoonlief hem, de verdoolde, de afgedankte militair van het onvolprezen KNIL naar huis had teruggebracht.

2 opmerkingen:

wolferisa zei

Ik heb sinds je eerste boek 'Onder het sneeuw een indische graf' eigenlijk niets meer van je schrijversperikelen vernomen. Via facebook ben ik je tegengekomen en aan de weet gekomen dat aanstaande je eerste reis gaat maken. Ik wens je daarbij heel rijkdom. Mijn eerste en laatste reis tot nu toe was ik 47 jaar en ik vond het enerverend maar de belofte van thuiskomst vond ik in een ander land, Turkije. Ik ben benieuwd hoe jij het zal vergaan in gevoelens van thuiskomen. Veel plezier.

Harrie zei

Ik ben benieuwd naar je ontdekkingen en je verhalen. Als kind heb ik al iets met de Molukken en de geschiedenis van de Molukkers in Nederland.
Toe ik je eerste stukje las vroeg ik mij af waarom je over Frans schrijft en niet als Frans?
Ik wens je een goede reis.

Harrie