Rare snor eigenlijk
Het stofzuigen en het dweilen op de dag van B's verjaardagsfeestje werd op film vastgelegd, camera- en geluidsman kozen positie onder de douche toen ik voor de spiegel in de badkamer, het bovenlijf slechts bedekt door een mouwloos hemd, mijn baard eraf haalde. Voor de film 'Dakloze herinneringen' moet men zich tenslotte bloot durven te geven. Eens te meer realiseerde ik mij – oog in oog met mijn eigen tronie – wat een rare grimassen men trekken moet wanneer men zich gladgeschoren onder de mensen wenst te begeven. En zou gans de mensheid nu ook kunnen zien dat het plankje boven de wastafel, met daarop de toiletartikelen eigenlijk niet echt helemaal schoon was … en aan wat voor gedachten geeft men zich zoal over als men zich onbespied mag scheren? “Toch best nog wel een leuke kop voor iemand die tegen de zestig loopt … zullen we vandaag eerst de kaken en de kin doen of eerst maar eens de lastige stukjes onder de neus en onder de bovenlip … kan dat trouwens wel, zo'n halve snor met kaal strookje onder de neus? Je krijgt daardoor wel een zelfde soort smoelwerk als die mafkees in Oostenrijk die zijn eigen dochter 24 jaar of zoiets in de kelder opgesloten hield. En waarom had ik een half mensenleven geleden ook alweer geen zin in die film van S de H die mij ook met scheermes voor de spiegel wilde neerzetten zodat ik voor de camera het gezicht van mijn vader vanonder mijn snor tevoorschijn zou halen … Misschien omdat ik toen helemaal niet op mijn vader wilde lijken. Nu kan ik niet eens meer op mijn vader lijken want die was het niet gegeven 56, bijna 57 te worden. Die was het niet gegeven de eigen kop met alcohol en nicotine te craqueleren … ”
Het stofzuigen en het dweilen op de dag van B's verjaardagsfeestje werd op film vastgelegd, camera- en geluidsman kozen positie onder de douche toen ik voor de spiegel in de badkamer, het bovenlijf slechts bedekt door een mouwloos hemd, mijn baard eraf haalde. Voor de film 'Dakloze herinneringen' moet men zich tenslotte bloot durven te geven. Eens te meer realiseerde ik mij – oog in oog met mijn eigen tronie – wat een rare grimassen men trekken moet wanneer men zich gladgeschoren onder de mensen wenst te begeven. En zou gans de mensheid nu ook kunnen zien dat het plankje boven de wastafel, met daarop de toiletartikelen eigenlijk niet echt helemaal schoon was … en aan wat voor gedachten geeft men zich zoal over als men zich onbespied mag scheren? “Toch best nog wel een leuke kop voor iemand die tegen de zestig loopt … zullen we vandaag eerst de kaken en de kin doen of eerst maar eens de lastige stukjes onder de neus en onder de bovenlip … kan dat trouwens wel, zo'n halve snor met kaal strookje onder de neus? Je krijgt daardoor wel een zelfde soort smoelwerk als die mafkees in Oostenrijk die zijn eigen dochter 24 jaar of zoiets in de kelder opgesloten hield. En waarom had ik een half mensenleven geleden ook alweer geen zin in die film van S de H die mij ook met scheermes voor de spiegel wilde neerzetten zodat ik voor de camera het gezicht van mijn vader vanonder mijn snor tevoorschijn zou halen … Misschien omdat ik toen helemaal niet op mijn vader wilde lijken. Nu kan ik niet eens meer op mijn vader lijken want die was het niet gegeven 56, bijna 57 te worden. Die was het niet gegeven de eigen kop met alcohol en nicotine te craqueleren … ”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten