Ze zijn er, weldenkende bevriende Nederlanders die weigeren zich zonder meer neer te leggen bij de knieval die CDA en VVD maken voor het democratisch gekozen geteisem van de PVV. Weldenkende Nederlanders die hart en verstand laten spreken en die de taal van de onderbuik weigeren te verstaan. Die in machteloze woede brieven verzenden naar het CDA en de VVD … “Langs deze weg wil ik mijn verbijstering en verontrusting tot uitdrukking brengen omtrent het voornemen van de VVD- en CDA-onderhandelaren om tot samenwerking te komen met Wilders, een figuur die zich voortdurend bezondigt aan het uitkramen van straatvechterstaal. Van de onderhandelaren van de VVD en het CDA verwachtte ik niet dat zij met een figuur als Wilders in gesprek zouden gaan om tot regeringssamenwerking te komen. Wat heeft men te verwachten van iemand als Wilders, als het gaat om het weldoordacht nemen van regeringsverantwoordelijkheid nemen? Van iemand die zich voortdurend bedient van kretologie, van straatvechterstaal, die bepaaldelijk geen bijdrage levert aan een harmonieuze samenleving? Van harte hoop ik dat de onderhandelaren van de VVD en het CDA op hun schreden terugkeren.” … Maar hoe nobel het streven van boze brievenschrijvers ook is, het politieke niveau is er één dat veel te laag is om de schade, aan de beschaving toegebracht, naar behoren te herstellen. In Nederland heerst geen politieke crisis, er heerst hier een beschavingscrisis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten