Opeens moest ik denken aan mijn vroegere huisgenoten Brian en Grady, twee bijna karikaturaal grote Amerikaanse negers die na Vietnam en stationering op Soesterberg geen zin hadden om terug te gaan naar Alabama. Brian niet omdat zijn neefje Vinnie in 'Nam' gesneuveld was en hij zijn tante – 'Poor Lady'- niet onder ogen durfde te komen. Grady niet omdat hij hield van fietsen langs de Vecht en omdat hij in de Utrechtse Zadelstraat een bejaarde man had leren kennen die een winkeltje had in gitaarbenodigdheden en die hij bluesakkoorden leerde. Het beeld van die twee monumentale zwarte knapen doemde voor mij op toen ik 's morgens in de lift stond en halverwege de weg naar beneden gezelschap kreeg van twee ruziënde mannen, die ik totdantoe alleen maar gehuld gezien had in versleten bomberjacks en afzakkende trainingsbroeken … “Goedemorgen … Klootzak … ” “Goedemorgen mannen … ” Dat 'klootzak' richtte de ene man tot de andere. Die met de eretitel stond daar gekleed in een slecht zittend pak dat ooit zwart geweest moet zijn, maar om de oorspronkelijke kleur te duiden moest men door een grijze waas heen kijken. Om de boord van een geel overhemd droeg hij een opvallend nieuw glimmend groene stropdas met roze stippen en zijn voeten waren gestoken in afgetrapte sportschoenen. “Je gaat het verdomme niet verkloten, hoor je me?” “Oké, oké, man. Rustig nou.” “Je praat netjes en je gaat dat allemaal niet vertellen van al die shit die je hebt uitgevroten als die gasten er niet naar vragen.” “Oké, oké, man. Rustig maar.” “Nou heb je een kans en je gaat het niet verkloten.” … Het was 1973 en Brian, wiens tante iedere week wel een keer collect probeerde te bellen – “No I'm sorry, I won't accept the call.” – besloot toch maar naar Alabama te gaan om het verdriet en de mogelijke verwijten van de 'Poor Lady' tot zich te nemen. “But you have to dress properly, man.” sprak Grady hem ernstig toe. En zo kon het gebeuren dat we Brian naar Soesterberg brachten waar hij in het Amerikaanse militaire toestel zou stappen, deprimerend slecht gekleed in een vooroorlogs kostuum dat de boomlange man van de gitaarwinkel nog in de kast had hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten