Pagina's

dinsdag 13 juli 2010

Het Vaandel, altijd het Vaandel



Voortvarend aan de gang gaan met de dingen die er geregeld moeten worden in verband met de reis naar Maluku en de filmopnamen die er tijdens de reis gemaakt gaan worden, dat is wat Annelotte V en JAJ van mij verlangen … Maar dan rijden Schleck en Contador opeens Evans uit het geel en ben ik toch benieuwd of de één de ander op de hellingen van de Col de la Madeleine de vernieling in gaat trappen, dan blijkt Joch B afgesproken te hebben met zijn Broer J dat die met zijn Lief, mijn Allernieuwste Schoondochter, op bezoek zal komen. (“Op bezoek? Wat is dat voor gezanik? Je bent hier thuis, mijn moeder is jouw grootmoeder. Jouw kind is mijn kleinkind. Niet dat ik mij per se met jouw gezinsplanning wens te bemoeien … ”) Dan is er gauw anderhalf uur voorbij voordat ik bedacht heb dat ik voor Allernieuwste Schoondochter niet speciaal iets lekkers in huis hoef te halen, want dat kan J dan zelf wel doen. Nééf J bellen dan maar, maar die werkt overdag, hij heeft wel een GSM maar niemand weet het nummer – hij zelf ook niet. Neef J weet alles van de familie in Porto-Saparua, van namen, van adressen … “Haar grootmoeder is een zus van jouw grootmoeder en van de grootvader op wie jij lijkt … Ga eerst bij haar langs, dan brengt zij jou wel naar Bapa Radja. Zij en haar man brengen je naar de Rumah Tua.” Dan heeft het eigenlijk geen zin meer om nog aan het bellen te slaan en over bellen gesproken, de Belastingdienst stuurt berekeningen waar zelfs Einstein niet uit zou komen en zo'n reis is natuurlijk reuze belangrijk maar het vermijden van fiscale conflicten is van nog veel meer belang. Einstein is trouwens de bijnaam van Herbert Dijkstra, die commentaar mag geven bij de Tour de France … “Die twee renners in het Rabo-shirt, dat zijn ploeggenoten van elkaar. Ja, dat kan ik u verzekeren, want dat zijn Gesink en Mentsjov en die staan allebei bij de Rabobankploeg onder contract ...” En dan mis ik die eigenzinnige Mart Smeets en dan denk ik aan Mart Smeets en aan die keer bij Knevel en Van de Brink dat hij de IQ-arme, want Raszuivere Nederlander Hero Brinkman van de PVV, terzake diens wensen de burgers van dit Prachtland in het paspoort en naar goed historisch voorbeeld ook in het bevolkingsregister etnisch te laten bestempelen, op waardige wijze van repliek diende. Datzelfde deed Frits Wester in diezelfde uitzending en dan valt meteen op dat het vooral de niet-politici zijn die het Moslim-hatende krapuul terug weten te praten naar de plek waar het thuishoort: buiten de grenzen van de beschaving. En nog voor ik oog in oog kom te staan met mijn Allernieuwste Schoondochter ben ik alweer door woede bevangen vanwege mijn Godvergeten Geliefde Mede-Molukkers die het in hun verweekte hersenmassa haalden op het janhagel te stemmen omdat Molukkers en Marokkanen in Culemborg elkaar te lijf zijn gegaan. Zet die Molukkers en die Marokkanen per Koninklijk Besluit tegenover elkaar in het PSV-stadion, waar toch nooit echt gevoetbald wordt en laat ze elkaar eens flink afrossen. De Molukkers winnen dat, want Marokkanen kennen alleen de techniek van hit and run. (Lukt dat 'hit' niet, dan houdt men in elk geval dat 'run' met van onderen dichtgesnoerde broekspijpen nog over). Wil men – vanwege de kijkcijfers – echt Spektakel dan delegeren wij van Molukse zijde de gevechtstaken aan een willekeurige bijeengeroepen groep Stoere Molukse Meiden bij wie de strijdlust van hun kazerne-grootmoeders zich onverzettelijk in de genen heeft genesteld. Voor De Marokkanen lijkt dat geen probleem, die meppen wel vaker vrouwen (volgens berichten die in elk geval niet door mij bevestigd worden). Gevreesd moet echter worden dat de overwinning reglementair aan de Marokkanen zal worden toegewezen omdat de Molukkers ruim anderhalf uur te laat in het strijdperk zullen arriveren. Molukkers kunnen geen klok kijken, de wijzers zijn 'Dat is onze cultuur' van elastiek. Die springen spontaan terug als er onderweg iets opdoemt met 'Heineken' er op of 'iets' waar lange benen en minstens zo lange blonde haren aan te onderscheiden is. En komen ze zonder hindernissen Eindhoven binnen dan kennen ze daar toevallig nog een neef van een tante en daar weer de buurman van, waar eerst een beleefdheidsbezoek aan moet worden afgelegd.
Molukkers, ik zou ze allemaal in het hart willen sluiten, vandaar dat ik de reis terug naar het Vaderland ga ondernemen. Ik ben benieuwd of het cinematografisch verantwoord is, het Grote Hoofdschuddend Zwijgen van de Wijzen daar in Porto-Saparua als ik de vraag durf te stellen “Mogen wij dit allemaal de Blanken aanrekenen, ook in gevallen waar wij het zelf zijn die het Vaandel vertrappen?”

Geen opmerkingen: