Van harte hoop ik dat Nederland de finale van het WK voetbal van Spanje gaat winnen. Alleen al mijn eigen woordkeuze, alsof het om 'Nederland' en om 'Spanje' gaat. Maar ja, die Spanjaarden (de Catalanen voor het gemak er even bij gerekend, het is anders zo sneu voor Puyol die de winnende treffer tegen 'de Duitsers' maakte – heette je vroeger in Duitsland Podolski, overigens, dan werd je van Reichswege getrakteerd op een wel zeer lange vakantie in Polen), die zijn natuurlijk de Tachtigjarige Oorlog nog lang niet vergeten en het moet nu maar eens afgelopen zijn met al die slecht Spaans sprekende Hollanders op de stranden van Benidorm. Die Hollanders willen maar wat graag 'Olé Olé Olé Olé' uitroepen als het hen zo uitkomt, maar als het om de bijbehorende stieren gaat dan sturen ze een verontwaardigd foeterende Marianne Thieme naar het Iberisch schiereiland – Visie en Denkkracht, het zijn nu eenmaal twee originele Hollandse exportproducten. Laat dit land in godsnaam dankzij Wesley en Arjen en Rafaël en Mark en Joris en Johnny en Nigel en ook nog Maarten en Gio het nationale chagrijn even loslaten. Maar wat als de Spaanse Armada de Hollandse baggerschepen ondersteboven vaart? Dan hoeft men ter verdediging van het Nationale Imago niet op Robert Gesink te rekenen, want die rijdt in de Tour de France mee met een parachute op de rug. 'We' willen niet meemaken dat hij onbeschermd bij een afdaling in de Alpen het ravijn in fietst. Dan openbaart zich de gruwelijke werkelijkheid van Blonde Geert die in de Tweede Kamer vragen stelt over al die 'knettergekke' 'allochtone' voetballers – Nigel de Jong voorop, die krijgt twee keer geel na tackles op Iniesta en Busquets – die toch nooit raszuiver een bal kunnen raken. ('Allochtoon', overigens, wie heeft die poëtische pracht/krachtterm ooit bedacht? Die moet nou echt eens het Nobelprijs-comité Wereldliteratuur bellen, want er staat een emmer geld op hem of haar te wachten en de werkster heeft die emmer nodig). Ik ken Molukkers – landgenoten van mij en ik heb geen idee of dat ooit nog eens in mijn voordeel gaat werken – die, willens en wetens en ook nog eens aantoonbaar beschikkend over een redelijk functionerend verstand (en die naar verluidt ooit eens Belijdenis hebben gedaan in de Zuid-Moluks Protestantse Kerk), durven beweren dat er helemaal niets mis kan gaan als 'wij' het tegen die Spanjolen moeten opnemen. 'Wij' hebben immers Giovanni van Bronckhorst, nazaat van het Onvolprezen Koninklijk Nederlandsch Indisch Leger. Die schiet zo nu en dan vanaf de eigen linker cornervlag een granaat af die onhoudbaar in het Spaanse doel belandt en tussen de gevechtshandelingen door rookt hij een kretek en drinkt hij een kopi tubruk. Chauvinisme, dat is nou een onversneden Moluks importproduct waarmee men goed voor de dag kan komen. (“Het doel van die Spanjaarden was veel te groot en die bal had overduidelijk doping gebruikt.” Dat is wat men kan zeggen als het hem toch lukt, onze Gio).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten