Vijftien is ze nu en hoe snel zijn de jaren voorbijgegaan, bedenk ik mij, als de trein op Amsterdam Amstel stopt en ik daar in het halfduister een affiche zie oplichten van 'Pluk van de Petteflet' van Annie MG Schmidt. Daar las ik vroeger het meisje uit voor en uit de klassieke sprookjes, bewerkt door Jacques Vriens. En hoe klein was de wereld voor haar toen nog, niet veel groter dan de omvang van haar vaders omarming, de schoot van haar moeder, de beschermende schaduw van drie Grote Broers. En ze kon toen nog niet weten dat er naast het universum van 'Tommie en Lotje' en 'Sesamstraat' nog andere werelden bestonden, waarin mensen om den brode de geboortegrond moesten verlaten om aan een lange, lange mars te beginnen. En dat hun voetstappen generaties achtereen zullen doordreunen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten